Assistent Managers.. ..

Daar gaan we dan weer op naar een nieuw avontuur in het kleine dorpje Ohakune.
Het was nog wel even 3 uurtje rijden in de bergen voordat we bij onze bestemming zouden aankomen.
Je kan het niet geloven maar je heb hier bochten waar je maar 15 km/pu kan rijden terwijl je nog geen eens 10 meter ervoor op een dezelfde weg zat waar je 100 km p/u reed. Het is zo wennen nog steeds maar het is wel hilarisch hoe raar deze wegen soms lopen. Ik verveel me eigenlijk nooit met auto rijden want er is altijd wel iets waar ik op moet letten.
Dezelfde dag dat we zouden vertrekken heb ik allerlei lekkere dingen gekocht om lekker op te smikkelen in de auto. Zoals watermeloen, mango, drop, vruchtenmix, sandwich, komkommer. Dus de auto rit zullen we zeker wel overleven als we ergens in the middle of nowhere zullen stranden. En Je mag jezelf af en toe zeker wel verwennen.. met zulke lekkere dingen (ook al is het soms prijzig). Eenmaal de staff van Rock rolid met enige traantjes hier en daar gedag gezegd, de auto ingestapt om het nieuwe avontuur tegemoet te komen. We hebben er allebei wel weer zin in om iets nieuws weer mee te maken i.p.v 2 weken allemaal maar in Rotorua te hebben rondgehangen. Op een gegeven moment wil je toch weer weg om iets te zien of iets nieuws te beleven. Zoals nu het moment is aangebroken. Na 1,5 uur te hebben gereden kwamen we in Taupo aan, vanuit daar moesten we ongeveer nog 1,5 a 2 uur rijden naar Ohakune. Dus even een kleine pitstop voordat we weer verder zouden gaan. Even lekker gestopt bij Lake Taupo rond de tijd dat de zon bijna zou gaan zakken. Dus mooie plaatjes kan je dan wel schieten.
Na alle scherpe bochten, enorme achterbaan wegen te hebben overleefd zijn we in Ohakune aangekomen. Wel helemaal gebroken, ingeval dat was ik:P:P.. Ik weet niet meer zo goed hoe Roel er aan toe was maar 3 uur in de auto te zijn gezeten, word je best gaar.
Aangebeld bij de Lodge LKNZ. Amanda en Martin de twee eigenaren kwamen naar beneden om ons een hartelijk welkom te heten. Martin komt oorspronkelijk uit Engeland en Amanda is een echte Kiwi (dat hoor je ook zeker aan het accent). Vanaf het eerste moment dat we ze ontmoet hadden, hadden we allebei al het idee dat we hier best naar ons zin kunnen hebben. Ze komen heel relax over. Eenmaal de sleutel te hebben gekregen en gelukkig gaan we morgen pas aan de slag, zodat we vanavond nog heel even kunnen relaxen. De auto geparkeerd voor de lodge waar we gingen slapen en heel de auto uitgepakt. En kwamen erachter dat we al redelijk veel spullen verzameld hebben sinds we de auto hebben:P haha.. achja we hoeven er toch niet veel mee te sjouwen, dat scheelt een hoop:P..
Ben wel blij dat we een betaalde baan hebben. Want er verblijven hier ook veel fransen die hier alleen maar aan het wooffen zijn (dat betekent dat je werkt voor accommodatie).
Tot nu toe hebben we het allebei erg naar ons zin hier. Roel werkt voornamelijk in de keuken, heerlijk big boys breakfast maken (2 sausages, 2 eggs, 2 toast, 2 bacon, een english breakfast eigenlijk dus), of een mexican toast. Ze zijn hier vooral gespecialiseerd in het maken van lekkere, verrassende tosti’s. Natuurlijk werkt die niet alleen in de keuken maar maak ook boekingen. Ik ben vooral op de voorgrond, zoals mensen ontvangen die gaan inchecken en uitchecken.
Het is leuk afwisselend werk, want ook al hebben we allebei andere taken. Soms moeten we elkaars taken ook doen. :P Dus dat is wel lekker afwisselend. Maar eerst moeten we 3 weken op training dat betekent dat we elke dag veel informatie krijgen over de lodge, zodat we na 3 weken klaar zijn om het bedrijf draaiende te houden. Momenteel hebben we nog 1,5 week te gaan voordat we 4 dagen alleen worden gelaten en de eigenaren uit de stad zullen zijn.
We krijgen dan wel per dag 180 dollar per persoon, dus dat is wel behoorlijk lekker natuurlijk. We vermaken ons dan wel. Helaas heeft verder Ohakune ons niet veel te bieden. Er is niet veel te beleven in de stad. Het heeft maar een hoofdstraat met alle winkels, dus verdwalen kan niet in dit kleine tiny dorpje. Omdat we ook 3 dagen(dinsdag, woensdag, donderdag) per week vrij zijn vanaf volgende week 18 februari, zijn we ook van plan om dan 3 dagen te verleven in een andere stad dan Ohakune, bijvoorbeeld weer terug gaan naar Rotorua voor een paar dagen of misschien wel naar 3 dagen naar de westkust. Uiteindelijk hebben we besloten om naar het stadje Napier en Hastings te gaan. Dinsdag 18 februari gingen we rond 9 uur rijden richting Hastings met een missie om een nieuwe camera te kopen. Want we hebben er wel eentje maar die is wel 6 jaar oud, die had ik gekocht toen ik in Australie was. Dus ja die is een beetje retro geworden nu:P. De Iphone maakt zelf betere foto’s dan mijn camera (oude) dus dat betekent dat die vervangen moet worden. Zodat we hele mooie foto’s kunnen gaan maken van de Mountains en watervallen. De dag voordat we paar dagen naar Napier gingen. De eigenaar vond dat we de populaire mountain bike road moesten doen, zodat we dat konden promoten aan de gasten. Maar natuurlijk met een challenge. De gasten krijgen altijd een map mee, hoe ze moeten rijden. Maar nee… wij niet hoor! ‘we have too find out, how to get back’. That’s perfect. We gingen de track doen met een chinees couple maar die hadden wel een map. Maar we namen de challenge aan en gingen rijden zonder map. Al waren we een aantal keer verdwaald we lagen nog steeds voor op het chinese couple gelukkig.. .. Ons doel was om het eerste terug te zijn bij de lodge.:P We hadden het stuk in 2,5 uur gereden. Deze track is nou niet echt gemakkelijk, want er zitten veel stukken bij die heel steil omhoog of omlaag gaan. Al kan je beter steil naar beneden hebben dan omhoog.. Want steil omhoog is niet fijn. Je hebt een soort wegen die midden door de bossen lopen dus er liggen hoop stenen, wortels en gaten in de weg maar het was wel een ontzettend leuk avontuur vonden wij ingeval. Maar na deze uurtje fietsen ben je wel gesloopt, de rest van deze dag hebben we ook heel weinig gedaan. We hadden zelfs geen zin om deze dagen te koken dus hadden we allebei een noodles zakje klaargemaakt. Ik doe het niet veel, want wil het liefst gewoon verse groente eten. Dus je kan wel zeggen dat we deze dag echt kapot waren. En we hebben nog geen eens de wandeling van 9 uur gedaan, dus dat gaat nog leuk worden. :P:P We gaan het vast wel overleven.. denk ik ingeval. We wachten op de goede dag.
Na een goede nacht slapen, gingen we voor 3 dagen naar Napier. Maar eerst naar Hastings om bij Harvey Norman een camera te kopen. Voordat we in het stadje Hastings duurt het nog wel even 3 uurtjes. Dit was een hele lange weg door de Mountains waar geen dorpjes of fuel stations zijn. Voor de zekerheid gingen we even kijken of we genoeg fuel bij ons hadden. En gelukkig hadden we nog ¾ dus dat zou wel moeten lukken. We hebben eigenlijk over deze weg geen woorden voor op een positieve manier. Want alles wat je tegenkomt is zo mooi. Je rijd wel 5 keer een berg op en af dus je krijgt zulke mooie plaatjes. Ik hoop dat het internet een beetje meewerkt en mooie foto’s op internet van de rit kunnen plaatsen. We hebben een keer gestopt langs de weg. Je staat namelijk bovenop de berg en als je naar beneden kijkt, kijkt je midden in het dal met aan beide zijden bergen. Het is gewoon niet uit te leggen hoe mooi het is. …
Eenmaal Hastings ingekomen gelijk doorgereden naar Harvey norman. Eenmaal in de winkel kwam er gelijk een wat oudere man naar ons toe die heel enthousiast was. Die legde ons van alles uit over camera’s. We wilde eerst namelijk voor een grote camera van nikon gaan. Maar die man zei ‘ik zal het niet doen, want het ziet er mooi uit maar je kan er weinig mee, omdat het groot is. En daarmee heb je vaak een standaard voor nodig’. Dus hij had wat mooie camera’s bijgepakt. Zodra hij de Samsung Wb800f White bij pakte, was Roel verkocht. Hij zat er een beetje mee te klote en zei direct al ‘Yes we get this one, please’. Terwijl ik nog geen eens de camera in me handen had gehad haha..
Toen ik eindelijk mocht kijken hoe de camera werkte, vond ik het ook wel een mooie. Al vond ik het een impulsieve beslissing, gingen we toch op zoek naar een bank om geld te pinnen. Maar deze camera zag er wel wat professioneler uit dan mijn huidige camera:P:P. Na de camera te hebben gekocht zijn we gelijk doorgereden naar Napier. Zodat we nog wat tijd konden besteden in het mooie franse stadje. (kan ik me ingeval nog herinneren 5 jaar geleden).