Napier voor 2 dagen

Jeetje het is alweer een tijdje geleden dat we iets hebben gepost. Terwijl we niet echt in de gaten hebben gehad dat het alweer 3 weken geleden is dat we iets hebben geplaatst. Er is ook zoveel weer gebeurd. Ik moet weer even in mijn hersenen kruipen om te bedenken wat we nou eigenlijk allemaal hebben gedaan in 3 weken tijd.
Ingeval toen we eenmaal Napier waren ingereden. Kregen we gelijk een idee van een echt vakantiegevoel. Die hebben we eigenlijk in deze maanden nog niet echt gehad. Nooit even weg geweest en geen zorgen te maken over de dingen die bij de lodge gebeuren. Ff helemaal weg zonder dat de managers je alsnog nodig hebben voor wat dan ook. We hadden onze auto gewoon ergens in de stad van Napier gedropt en ff lekker rondgelopen wat er allemaal te doen was. We kwamen er al snel achter dat het weekend van de 20 februari een art deco festival zal zijn. Wat eigenlijk wel een beetje balen was omdat dan iedereen hier verkleed is als franse madammetjes en heertjes. Met alle oude auto’s van de jaren 50 (die we eigenlijk ook al kennen vanuit Cuba (ik hoop dat we nu niet te verwend klinken hihi)) maar ze hadden wel leuke bandjes. Wat wel een klein nadeel is van de baan is dat we maar 2 dagen weg kunnen blijven, dat is toch uiteindelijk wel een beetje jammer. Maargoed we moeten nog maar 6 weken en dan gaan we alweer op de tour. We gaan vanaf nu af aan, een festival plan maken. We reizen met de festivals mee. Dat is ons volgende doel ingeval dat we de nationale feesten niet gaan missen. Want we hadden eerst al Regguamuffin in Rotorua al gemist. Ik weet dat je al gelijk zal denken aan Reggua. Maar denk meer aan Shaggy. Dan snap je wel wat ik bedoel, gewoon die relaxte muziek.
Maar om het verhaal van Napier af te kunnen maken:P We hadden diezelfde ochtend nog helemaal niet ontbeten dus we gingen op zoek naar een cafeetje wat leuk eruit zag. (al had ik Roels aandacht niet meer, want die zat als een klein kind te spelen met de camera). We vonden een leuk artistiek cafeetje die veel met art deed en ook schilderijen verkocht. Ik wilde al bijna naar binnen lopen om te kijken wat voor lekkere dingen ze hadden, zei Roel ‘ik ga nog even wat foto’s maken met de camera om te kijken hoe het werkt, verras me maar’. En ja hoor daar ging die dan. Ik moest maar iets bestellen. Dus ik stond voor de vitrine. Ik koos een cranberry brie met kip voor mezelf en voor roel een grote meatball sausage met twee flatwhite (Roel heeft normaal gesproken een zwarte coffee maar dat kennen ze hier helemaal niet, zo vreemd). Roel kwam terug met een big smile van oor tot oor, hij had uitgezocht hoe alles werkte. Had me de foto’s laten zien en je zal het niet geloven maar hij maakte allemaal foto’s van bloemen. Het moet niet gekker worden hoor. Maar na alles te hebben gezien was het wachten op het heerlijke eten. Toen we het eenmaal kregen was roel wel een beetje jaloers op mijn brie met cranberry. Wat ook ontzettend lekker was. Maar hij zat niet meer te klagen nadat hij een hap van de meatball sausage in zijn mond had gedaan. Dus dat was een super goed teken, ik had het goed uitgekozen. Dan realiseer je dat je zulke kleine hapjes goed eten onwijs gaat waarderen. Ook al kennen ze hier niet echt van goede service, en moet je wel goed om je heen kijken om een lekker cafeetje te vinden, maar als je er dan één gevonden hebt dan heb je ook een goede te pakken zoals wij dat geluk hadden. Zodra ons buikje weer helemaal gevuld was, gingen we kijken of we wat konden shoppen. Maar we hadden niet zo heel veel tijd dus we gingen richting de gevangenis van Napier lopen. Daar bleken heel veel beroemde mensen vroeger vast te hebben gezeten (Wij kenden ze niet maar nieuw zeeland blijkbaar wel haha) Maar Roel wilde niet gewoon de weg volgen die naar de gevangenis leidde dus we namen een sluip route door de bossen, er liep wel een soort van pad maar niet echt een pad waar je met je slippers kon lopen zoals ik dat namelijk wel deed (Zo gaan ook mijn slippers om de 2 maanden kapot:P is mij verteld ingeval haha) Helaas ook de mooie slippers uit Spanje hebben het niet overleefd. Eenmaal bij de gevangenis aangekomen, hadden we toch maar besloten om geen rondleiding te doen, omdat we niet zeker wisten of het wel waard was. Dus helemaal voor niets naar boven gelopen, nouja helemaal voor niets is ook niet helemaal waar. Want onderweg naar beneden kwamen we bramenstruiken tegen. Onze handjes helemaal gevuld met bramen naar de auto gelopen. Voor de komende dagen hebben we ingeval lekkere bramen om wat vitaminen binnen te krijgen. Daarna zijn we weer gaan shoppen in de stad, ingeval kijken of we wat leuks konden kopen. Later in de middag zijn we rustig op zoek gegaan naar een plekje waar we konden slapen. Wat wel een beetje jammer was achteraf dat ze alle prijzen al omhoog hadden gegooid vanwege het festival die in het weekend zal afspelen. Nadat we een camping hadden gevonden. Wilde we eigenlijk niet zelf gaan koken, we waren daar een beetje te moe voor.
Dus we gingen we met de auto naar de stad om te kijken of er een leuk restaurantje was waar we konden eten. En al snel vonden we er een. Die ik me nog heel goed kan herinneren van 5 jaar geleden maar toen zat ik daar op dezelfde stoel aan dezelfde tafel met mijn moeder. In het begin dat we gingen zitten werd er niet gereageerd dus we stonden op en liepen verder om te kijken of er nog een ander restaurant was maar helaas. Dus uiteindelijk kwamen we toch uit op hetzelfde restaurant waar we eerst wegliepen. Maar de tweede keer dat we gingen zitten, werden we gelijk geholpen dus we besloten hier maar wat te gaan eten.  We begonnen met een fles chardonny, tijdens een genot van een glas wijn, waren we de menukaart aan het bekijken. En onze ogen vielen allebei op hetzelfde gerecht. Het was een bord met allerlei soorten chorizo’s, rijstballetjes, komijnkaas(hele), olijfjes, stukjes brood enzovoort. We waren wel heel benieuwd of we dit wel konden gebruiken als avond eten. De serveerder antwoordde ‘ja en is zeker genoeg voor twee en je kan er heel de avond van smullen’.Dus we hadden al snel besloten en gingen voor dit gerecht met zijn tweeën. We zaten lekker wat te babbelen, tot op eens ons gerecht kwam en op tafel werd neergelegd. We waren allebei even stil voor een moment. Dit zag er allemaal zo lekker uit. En dat weet je dat je dit in Nederland heel makkelijk en redelijke prijs kan krijgen. Hier is het best duur (heel duur eigenlijk). Dus we gingen er zeker van genieten en waarderen dat we dit konden eten zo vaak als we willen in Nederland. We vonden ook dat we het allebei wel verdiend hadden na het vele werken. Want er komen nog vele drukke dagen en weekenden aan voordat we überhaupt klaar zijn met werken.
Nadat we de fles wijn hadden opgemaakt en het bord helemaal hadden leeggegeten, waren we echt helemaal voldaan en leunde nog even achterover in de stoel om nog even te relaxen van al het lekker eten. Daarna stapte we weer de auto in om terug naar de camping te gaan, zodat we daar lekker met zijn tweeën in de auto konden gaan slapen, omdat het goedkoper is. Niet dat je veel nachtrust krijgt. Zo comfortabel is slapen in de auto ook niet echt, zeker niet als je allebei lang bent. Maar we mogen zeker niet klagen. Als we in de auto slapen worden we altijd vroeg wakker, net als deze keer. Maar dat was een goed excuus om naar hetzelfde cafeetje te gaan om daar lekker te ontbijten. Dan kan ik nog een keer dat lekkere brie cranberry nemen. Na zo’n heerlijk ontbijtje, konden we er weer tegen aan voor heel de dag. We liepen wat rond en besloten uiteindelijk de auto weer in te stappen en op zoek te gaan naar een wijnerij. De eerste waar we aankwamen was gesloten dus we gingen naar onze tweede keuze en die was gelukkig wel open. We kwamen binnen gewandeld. Er kwam een wat ouder dammetje naar ons toe, die heel gepassioneerd is in het drinken en uitleggen van verschillende wijnen. Wij waren best een tijdje in de wijnerij om verschillende wijnen te proeven. Uiteindelijk besloten we eentje mee te nemen. We namen uiteindelijk een heerlijke witte pinot mee naar huis. Na de wijnerij zijn we naar de Lookout gegaan, waar je heel Napier ongeveer kan zien en de haven van Napier. Ik wilde eigenlijk nog wel heel graag de haven in want ik kon me herinneren dat daar hele leuke winkeltjes waren. Het enige wat wel jammer was, Het aller grappige tuttige winkeltje ever was helaas dicht. Toen ik 5 jaar geleden daar rond liep waren er Dames die helemaal waren opgetut als jaren 50 franse dammetjes en zaten een cupcake te eten met thee (waarvan die kopjes nog heel tuttig eruit zagen). Het leek wel alsof je in de wereld van Alice in Wonderland was beland. Maar we gaan nog een keer terug dan kan ik Roel ook laten zien wat ik bedoel  En dan vinden we hopelijk de tas die mijn moeder daar toen de tijd had gekocht.
We namen daar een heerlijk ijsje, en gingen op zoek naar een slaapplaats. We gingen langs een aantal holiday parken maar die waren dubbel zo duur. Dus we besloten te kijken of we een backpackers hostel konden vinden. En we vonden er een, we dachten dat die er nog wel redelijk eruitzag. We konden in onze auto slapen, dan waren we namelijk goedkoper kwijt. Maar zodra we hadden betaald en we naar de keuken liepen, wilden we eigenlijk al zo gauw mogelijk al weer uitlopen. Het was zo goor, alles wat je daar aanraakte voelde vettig aan. Gelukkig waren we hier op voorbereid en hadden we alle keukengerei zelf meegenomen. Maar we wilde er eigenlijk nog geen eens koken. We hadden al gezien dat aan de overkant van de hostel, een snackbarretje was dat gerund werd door een Nederlander ‘frying dutchman’ was de naam van het bedrijf. Dus besloten we daar kibbeling te nemen (het was niet de echte als in Nederland, maar eerlijke gezegd was deze wel stuk lekkerder). Hij had allerlei Nederlandse snacks op het menu. Het was wel een Nederlander die geboren was in Nieuw Zeeland. Nadat we de heerlijke kibbeling op hadden, gingen we weer terug naar de stad. Om de avond af te sluiten met spa resort. Er waren verschillende soorten minerale baden, zwembaden, sauna’s en Turks stoombad om even tot rust te komen. Na 3 uur te hebben rond gehangen in het water, besloten we maar terug te gaan naar de hostel. Uiteindelijk hebben we toch heel de avond maar in de auto te hebben besteed, zo lekker voelde het ook niet om daar binnen te zitten. De volgende dag zijn we weer op weg gegaan naar Hasting. Alleen in Hastings hebben ze een pak’n save. Maar voordat we daarheen gingen. We wilde wel eerst onze buikjes gevuld hebben, want mij is verteld dat je nooit naar de supermarkt moet als je niet heb ontbeten. Dus we zagen een cafeetje wat wel leuk leek. En toevallig hadden ze daar ook een heel lekker broodje met brie, dus die was van mij. Na eindelijk wat in ons te hebben gestopt zijn we naar de pak ’n save gegaan om daar lekker veel goedkope boodschappen te halen. Zodat we dat niet in de supermarkt hoeven te halen in Ohakune die zo gigantisch duur is. Haha we hebben uiteindelijk $160,- besteed aan boodschappen maar daarvoor in de plaats hadden we wel meer dan 70 producten. Het is echt bizar, hoe goedkoop deze supermarkt is. Na de auto hebben volgeladen met boodschappen, namen we annie’s road om terug te gaan naar Ohakune. We moesten daar namelijk rond 5 uur aankomen, want de volgende dag zouden de managers weg gaan voor 4 dagen. Dus dan moeten wij voor 4 dagen op de lodge passen met maar een wooffer. We zullen het denk ik wel overleven. We zijn sociaal, vriendelijk. Ik denk dat we het zeker wel aankunnen.